زنان کوهنورد بخوانند . . .

زنان کوهنورد بخوانند . . .

تاکنون بارها و بارها از اهمیت ورزش برای زنان سخن گفته شده و امروزه در کشورهای پیشرفته دنیا، ورزش به عنوان عاملی ضروری 

برای سلامتی جسمانی و روانی شناخته شده است و میزان مشارکت عمومی مردان و زنان در ورزش، وضعیتی به مراتب بهتر از میزان مشارکت در کشورهای جهان سوم دارد.

شاید جای آن باشد که یکبار دیگر به این نکته اشاره کرد که ورزش موجب کاهش فشار خون، پایین آوردن تعداد ضربان قلب و افزایش ظرفیت هوازی همراه با کاهش درصد چربی بدن، جلوگیری از پوکی استخوان و سبب تقویت آنها می شود و از آنجا که پوکی استخوان از بیماریهای رایج بین زنان است، توجه به این نکته ضروری است که ورزش سبب حفظ تراکم استخوان زنان می شود و در صورت مصرف مقادیر کافی کلسیم، ورزش در شکل گیری استخوانهای قویتر کمک نیز خواهد کرد.

 تناسب اندام شاید برای آن قشر از زنان ایرانی که با ورزش رابطه خوبی ندارند، تنها دلیل انجام حرکات هر از گاه باشد که باید گفت به دلیل عدم تداوم در ورزش کردن، نتیجه معکوس به بار می آورد.یکی از نکاتی که ورزش حرفه ای را برای زنان منطقه ایران حایز اهمیت می کند، تاثیرات روحی است که ورزش دارد و دیگری کمکی است که ورزش حرفه ای به تداوم انجام ورزش به زنان می کند. شرکت در یک کلاس ورزشی به نیت از دست دادن چند کیلو وزن و یا چربیهای اضافه موضعی، تجربه ای است که به ترک زود هنگام آن منجر می شود.

این تجربه بسیاری از زنان ایرانی است. به راستی روی آوردن به ورزش برای شخصی که به تازگی با آن آشتی کرده است و یا به اصطلاح ساختن بدن برای تنی که به تن پروری عادت کرده، کاری است دشوار.

فعالیت گروهی انگیزه و نشاطی را ایجاد می کند و فعالیت حرفه ای، مسئولیتی را با خود دارد که به راحتی نمی توان آن را ترک کرد. پس همین نکته کمک شایانی خواهد بود برای گذشتن از مرحله دشوار به اصطلاح "رو آمدن بدن".

می توان به جرات گفت مهمترین دلیل زنان ایرانی برای ورزش نکردن تنبلی و رخوت است. همت کردن برای شرکت در یک رشته ورزشی برای مدتی طولانی، خود هیجانی را برمی انگیزد که به طور سنتی زنان ایرانی پس از سنی از آن دوری می جویند.

همان حسی که با یافتن دوباره آن اصطلاحا می گویند "دوباره جوان شدیم انجام رشته های مختلف ورزشی خصوصا به صورت گروهی نشاطی را به همراه می آورد که توامان با تخلیه انرژی، از بین بردن انرژی های منفی، فراموشی مقطعی زندگی پرمشغله امروزی و شادی است. هرچند نباید نکته بسیار مهم انجام یک فعالیت دسته جمعی و مشارکت با سایرین را نیز از خاطر برد. اگرچه این نکته در دوران کودکی و نوجوانی اهمیت چند برابر پیدا می کند اما در بعضی موارد برای سنین بزرگسال نیز آموزش در گروه زیستن ضروری می نماید.

انجمن پزشکی کوهستان ایران