نگهداری از کفش کوه

نگهداری از کفش کوه

در صورتی که با کفش کوه خود درست راه بروید و آنها را تمیز نگه دارید ، هم خاصیت ضد آب بودنشان را حفظ می‎کنند و هم دوام بیشتری خواهند داشت.    

حفاظت از کفش کوه شامل تمیز کردن ، حفظ شرایط نگهداری و ضدآب بودن است. نوع جنس کفش کوه با نوع پاک کردن آن بسیار مهم است. اگر کفش کوه شما راهنما یا بروشور دارد از آن استفاده کنید، بعلاوه باید اطلاعاتی هم در مورد ضد آب نمودن و نگهداری ، در راهنمای کفش کوه یا سایت سازنده وجود داشته باشد

تمیز کردن Clearing:    

برای تمیز کردن کفش کوه ابتدا بندها را باز کنید و لایه داخلی کفش را اگر دارد در بیاورید. گل و لجن و خاک های چسبیده به کفش را با برس پاک کنید. بعد با مسواک نرم ، برس نرم یا اسفنج و آب سرد روی کفش را تمیز کنید.        

در صورت داشتن خرده ریزهای زیاد روی کفش، با آب سرد روی کفش را بشویید ، دقت داشته باشید   آب داخل کفش نرود.            

بگذارید کفش ها در یک هوای معمولی هوا خشک شوند. برای خشک کردن از گرما و آتش استفاده نکنید.            

با استفاده از آب و صابون دوخت های کفش را تمیز کنید و بگذارید خشک شوند. کفش های چرمی با نگهداری خوب می‎توانند کارایی بهتری داشته باشند.     

مواد ترکیبی مثل Cambrelle هم با دقت تمیز و با آب شستشو شوند و بگذارید هوا بخورند تا خشک شوند.        

نگهداری  Couditioning.:

رویه چرم مانند پوست است و اگر صحیح نگهداری نشود سفت می‎شود، ترک می‎خورد و آب درونش نفوذ می‎کند. مواد محافظ از نرم بودن چرم حفاظت می‎کنند و ضد آب کننده‎ها هم جلوی ورود آب را می‎گیرند. قبل از استفاده محافظت کننده ها از خشک بودن کفش کوه اطمینان حاصل کنید .وقتی از کفش کوه خود مراقبت می‎کنید، دقت ویژه‎ای در قسمت خم شدن انگشتان داشته باشید. اگر این قسمت از کفش صحیح تمیز نشود زودتر چاک می‎خورد .

واکس (Wax)

بیشترین استفاده برای تمیز کردن کفش را دارد، اگرچه چرم را تیره می‎کند و مخصوصاً نمای ظاهری کفش شما را خراب می‎کند. واکس وقتی که خیلی کم و با سر انگشتان شما به کفش مالیده شوند مناسب هستند . 

بعضی از واکسها کفش شما را تمیز و آب‎بند می‎کنند، اما خاصیت تنفسی آن را می‎گیرند. اگر مایلید در مناطق مرطوب و خیس پیاده‎روی یا کوهپیمایی کنید، انتخاب خوبی است.   

سیلیکون ( (Silicon

بهتر است وقتی استفاده شود که کفش شما  نو است و هنوز استفاده نشده است. سیلیکون بافت را خراب نمی‎کند و رنگ چرم را تغییر نمی‎دهد. از نظر تنفسی برای چرم بهتر از واکس است، اما تأثیر آن نیز کمتر است. واکسهایی که محتوی سیلیکون هستند، از نظر ضدآب بودن بیشتر دافع آب هستند و تنفس بهتری دارند، اما برای بافتهای زبر و ترکیبی و جیر مناسب نیستند و رنگ آنها را تغییر می‎دهند.   

مایعات شیمیایی    Fluoro Chemical     

مانند اسپری هستند و داخل یک کپسول به صورت مایع هستند و در صورت خارج شدن به حالت پودری در می‎آیند. برای تمامی پوتین‎ها و کفشها قابل استفاده‎اند، بخصوص بافتهای جیر و ترکیبی.          

ترکیب مواد شیمیایی + سیلیکون می‎تواند خاصیتهای بیشتری داشته باشد.

روغن Oil

روغن چرم، صابون چرم و روغنهای دیگر چرم را کش می‎دهند و انعطاف‎پذیری چرم را از بین می برند. فقط به درد دستکش بیس بال می‎خورند

نحوه نگهداری و مقاوم سازی کفش های کوهنوردی

۱۵نکته اساسی

از کفش های کوهنوردی‌تان باید خوب نگاهداری کنید تا شکل و فرم خود را حفظ نماید. در این مطلب پانزده نکته اساسی و مهم وجود دارد که مطمئنا دوست دارید بدانید.

از کفش های کوهنوردی‌تان باید خوب نگاهداری کنید تا شکل و فرم خود را حفظ نماید. در مطلب زیر توضیحاتی خواندنی در این باره را دنبال کنید.

۱-ابتدا کفش کوه خود را با استفاده از برس پلاستیکی نرم و پارچه کاملا تمیز کنید. سپس اقدام به اسپری نمودن کامل محلول ضد آب بر روی کفش بنمائید. و پیش از استفاده از کفش، اجازه دهید تا این محلول کاملا خشک شود . محلول های معرفی شده توسط تولید کنندگان معتبر بهترین گزینه برای نگهداری قابلیت های کفش می باشند .

۲-همواره مطمئن شوید کفش و بخصوص محیط داخلی آن تمیز و خشک است. توجه داشته باشید در محیط های مرطوب و تاریک قارچ ها و باکتریها بسرعت تکثیر می شوند این موضوع نه تنها سبب فاسد شدن چرم کفش می گردد بلکه می تواند سبب زخم های خاصی در پای کوهنورد گردد.

۳-معمولا بعد از هر برنامه مقداری سنگ ریزه و خار بدرون کفش راه پیدا می کند و عامل صدمه دیدن لایه های داخلی کفش می شوند . تمیز نمودن داخل کفش از اینگونه موارد را فراموش نکنید .

۴-با قرار دادن مقداری کاغذ روزنامه در کفش ضمن جلوگیری از تغییر شکل کفش به خشک نگاه داشتن آن نیز کمک خواهید کرد .

۵-بخش آج دار زیره کفش کوه عامل ایجاد اصطکاک و عملکرد مناسب کفش می باشد و بعد از هر برنامه با استفاده از یک برس نیمه سخت گل و سنگ ریزه های برجای مانده را پاک نمائید.

۶-برنامه هایی که مسیر گل آلوده و یا برف آب وجود دارد سبب مراقبت از رویه کفش می گردد و گل و رسوبات بر جای مانده بر روی رویه کفش سبب انسداد منافذ چرم شده و عمر کفش را کم می کند .

۷-در صورت امکان سعی کنید برای کفش هایتان کیف مناسبی تدارک ببینید،با وجود اینگونه کیف ها نه تنها نگهداری کفش ساده تر است “در معرض رطوبت محیط و خاک کمتر قرار می گیرد” بلکه حمل و نقل آن نیز راحت تر خواهد بود .

۸-فراموش نکنید،جوراب مناسب و با کیفیت”از نظر جنس و بافت “مکمل کفش کوهنوردی تلقی می گردد و جوراب مناسب قابلیت تنفس و هدایت رطوبت از پا به محیط داخلی کفش را داراست،اینگونه جوراب ها بعلت بافت مناسب عایق حرارتی خوبی نیز می باشند .

۹-بدیهی است که کفش می بایست متناسب با اندازه ” سایز پایکوهنورد باشد و بهترین کفش ها اگر تنگ و یا گشاد انتخاب شوند نه تنها آسایش کوهنورد را از بین می برند،بلکه بر عملکرد و کارائی وی نیز تاثیر منفی می گذارند.

۱۰-استفاده از هرگونه روغن صنعتی” مانند گریس “و روغن های حیوانی به منظور محافظت و ضد آب نمودن کفش کوه تنها به صدمه دیدن کفش منجر خواهد شد،اینگونه موارد روغنی منافذ طبیعی چرم را مسدود می کنند که خود مانع تنفس و خشک شدن تدریجی چرم کفش می گردد،نتیجه آنکه این عمل به ایجاد ترک و پوسیدن چرم می انجامد.

۱۱-استفاده از ماشین لباسشویی و مواد شوینده شیمیایی تنها به از بین رفتن کفش ها کمک می کند.

۱۲-از نگهداری کفش در محیط های با حرارت بالا و رطوبت بسیار جدا اجتناب نمائید.

۱۳-بعد از تمیز نمودن کفش ها ، از قرار دادن آن در مقابل نور آفتاب و یا کنار بخاری به منظور خشک کردن آنها خود داری نمائید.

۱۴-چه در زمان حمل کفش در داخل کوله پشتی و چه زمانی که در خانه کفش را نگاه می دارید،هیچگاه نباید کفش را تحت فشار قرار دهید. له شدن کفش، به رویه و شکل آن صدمه جدی وارد می کند”دفرمه شدن “که این عامل می تواند به پای کوهنورد آسیب رساند.

۱۵-اگر کفش از آب دریا خیس شده باشد باید با آب سرد خالص شسته شود، زیرا املاح آب دریا به چرم آسیب می رساند.