آشنایی با سنگ نوردی طبیعی و داخل سالن

آشنایی با سنگ نوردی طبیعی و داخل سالن

معمولاً پس از طی یک مدت نسبتاًکوتاه از دوران کوهنوردی و در پی علایق شخصی میل به سنگ نوردی در وجود کوهنورد زنده می شود. دیدار صخره ها تمایل شدید به انجام صعود از دیواره های کوتاه و بلند از جمشه مشکلاتی است که هیچگاه کوهنورد  را رها نمی کند. بنابراین برای غلبه بر این مشکلات، آموزشی صحیح نزد یک مربی با تجربه سنگ نوردی ضروری است. در این راه جوهر فردی بی نهایت اهمیت دارد. سنگ نوردی کی از آزاد ترین ورزش هاست. چرا که هر گونه تصمیم گیری به کمک ارزیابی شرایط در هر لحظه تماماً به عهده سنگ نورد می باشد. این واقعیت که اتفاقات ناگواری در انتظار کوهنوردان و سنگ نوردان است ایجاب می کند که فرد علاقمند خود را کاملاً وقف اندوختن تجربه در این رشته و به دست آوردن آمادگی تکنیکی و بدنی می کند. علاوه بر آن برای اینکه سنگ نورد همیشه خود را در مرز سلامتی نگهدارد محتاج تمرینات فردی فراوانی در کوهستان می باشد.

صخره نوردی های آسان ی کارهای پیش پا افتاده در یخ و برف محتاج هیچگونه آمادگی بخصوص نیست. به هنگام سنگ نوردی حفظ تعادل  و چابکی بسیار مهمتر از قدرت بدنی است چرا که با کمک این دو عامل می توان با حداکثر صرفه جویی در تلاش به حرکت درآمد. با این وجود از نقش قدرت بدنی در سطوح پیشرفته تر این رشته نمی توان قافل بود. غالب صخره نوردان بسیار خوب صاحب قدرت بسیار بالایی می باشند. آنها همچنین توانایی آن را دارند که با سرعت، نیروی از دست رفته خود را بازیابند. بدین ترتیب قادر خواهند بود با استراحت های بسیار کوتاه تحرکات طولانی و خسته کننده خود را دنبال کنند.

صعود از موانع مصنوعی در منزل و گیره های تمرینی و استفاده از سیمیلاتور تمرینی انگشتان یا تقویت کننده های لاستیکی و یا توپ تنیس نیز می تواند مفید واقع شود. باید در نظر داشت که آمادگی و قدرت بدنی رابطه مستقیمی با یکدیگر دارند. زیرا کسی که نسبت به قدرت بدنی خود احساس اطمینان می کند در اجرای حرکات تردید به خود راه نداده در نتیجه انرژی زیادی مصرف نمی نماید و به خوبی در مرز سلامت باقی خواهد ماند.

ساز و برگ و اصول سنگ نوردی

از آنجا که سنگ نوردی معمولاً به آرامی صورت می گیرد – در روزهای سرد داشتن لباس گرم، کلاه ایمنی برای کمک به حفاظت از سر در مقابل ریزش سنگ، کفش سنگ نوردی و یا کفش های مناسب اندازه پا نیز از ملزومات سنگ نوردی استفاده از کفش های کف لاستیکی سبک و شلوارهای چسبان و راحت ضروری به نظر می رسند. هر یک از افراد یک گروه تحت نظارت مربی می باید یک حلقه طناب ۷ متری حمایت و ۲ تا ۳ کارابین و صندلی فرود داشته باشند. فراموش نکنید هرگز به تنهایی صعود ننمایید.برای سنگ نوردی گروه ۲ نفری ایده آل است. چرا که صعود سریع پیش رفته و امکان صعود پیوسته وجود دارد. برای صعود های اولیه بهتر است از صخره های کوتاه و مناطقی استفاده شود که قبلاً در آن نقاط صعود و فرود انجام گرفته باشد. زیرا آشنایی با محل باعث اعتماد به نقس می شود. همچنین زیادی نداشته باشد مناسب تر است و در هوای خراب حتماً باید صخره کوتاه تری را انتخاب کرد. صخره های شناخته شده علاوه بر ایجاد اعتماد از گیره های مطمئن تری نیز برخوردارند. علاوه بر این مسیر حرکت مشخص است و تلاش زیادی برای یافتن آن انجام نمی پذیرد. بهترین شیوه یادگیری، شروع از آسان ترین مسیرها و افزایش تدریجی مهارت از طریق صعود مشکل تر می باشد. در زمستان و یخ و برف آسان ترین صخره ها را باید بسیار مشکل و گاه خطرناک به حساب آورد و نباید تحت چنین شرایطی اقدام به صعود نمود. باید توجه داشت که در صعود دو اصل اساسی وجود دارد :

طرح ریزی حرکت از قبل، به ترتیبی که بتوان مشکلات را پیش بینی و بهترین وجه حل کرد.

ذخیره انرژِِِی به شکلی که بتوان تمام توان خود را در موقع لزوم به کار گرفت.

بهتر است همیشه به طور مستقیم با فاصله مناسب از سنگ ایستاد و سنگینی وزن می بایست بیشتر بر پاها وارد آید تا بر دستان.

باید حدود مسیر را به طور کلی مشخص نمود و محل هایی را که امکان استراحت وجود دارند در نظر گرفت. موقعی که هر یک از افراد تحت نظر مربی به استراحتگاه می روند باید چگونگی به انجام رسانیدن مرحله بعدی را به دقت بررسی کنند. از گیره ها به ترتیب صحیح استفاده کرده و بخاطر داشته باشید که :

سعی نکنید برای هر حرکت مدت زمان زیادی معطل شوید. ولی قبل از این که مطمئن نشده اید از عهده حرکت بر می آیید یا نه تلاش خود را آغاز نکنید. به یاد داشته باشید که کندی در استفاده صحیح از ترکیب گیره ها علامت نداشتن آمادگی است.

در پایان هر شیب دقت بیشتری کنید تا کار را سریع و درست به اتمام برسانید. همچنین به هنگام بالا روی، محل گیره ها را به خاطر بسپارید تا در بازگشت از آنها استفاده کنید.

اگر تصمیم به بازگشت می گیرید برای فرود، می باید مصمم باشید تا از اتلاف انرژی جلوگیری شود. تزلزل و بی تصمیمی می توان منجر به خستگی زیاد گردد.

اصول تکنیک های سنگی نورد

در این قسمت هنر حرکت بر روی سنگ مورد نظر است که بر دو اصل مهم، که پیش از این نیز بدان ها اشاره کردیم. اول برنمه ریزی قبل از حرکت و دوم ذخیره انرژی استوار است.

از جمله دیگر اصول کلی سنگ نوردی تجربی، می باید به موارد ذیل به هنگام آغاز برنامه های سنگ نوردی توجه نمود :

اصول داشتن فاصله مناسب با سنگ است. نوآموزان غالباً از فاصله نزدیک به صخره می چسبند. این عمل نه تنها به خاطر چسبیدن لباس به فرد حرکت را بسیار مشکل می سازد بلکه باعث می شود تا برآمدگی ها به خوبی دیده نشوند و خطر لغزش افزایش یابد.

تعادل و آهنگ حرکت بسیار مهم می باشد. در اغلب صخره ها می توانید از دست های خود برای ایجاد تعادل استفاده کنید و از دست های خود برای ایجاد تعادل استفاده کنید و از یک گیره به گیره بعدی به شیوه ای متعادل و هماهنگ با حداقل کوشش به جلو بروید.

دست ها حتی المقدور باید پایین تر از شانه ها باشد تا از کاهش جریان خون به بازوان و دست ها که استراحت های مکرر را ایجاد خواهد کرد جلوگیری شود. در هوای سرد و مرطوب استفاده از دستکش های بدون انگشت ضروری است.

تا آنجا که ممکن است از گیره های در دسترس استفاده کنید. ولی چنانچه بتوانید به سرعت و به آسانی و با قدی بلند مشکل را برطرف نمایید استفاده از آنها ضروری نیست.

اگر پاهای شما شروع به لرزیدن کردند وضعیت خود را اصلاح کنید. بهترین راه حل این است که بغل یا پاشنه پا را برای چند لحظه برروی گیره قرار دهید.

عجله، چنگ انداختن و گلاویز شدن با سنگ ها چیزی جز آفریدن خطر نیست. خونسردی و تنظیم چگونگی استفاده از گیره ها و سپس حرکت آگاهانه و آرام نشان دهنده کیفیت یک صعود خوب می باشد. با این وجود حرکت سریع در جایی که امکان دارد لازم است. چرا که آویزان شدن های بی مورد برروی گیره های کوچک انرژی زیادی از ما تلف می کند.

با دانستن نکات کلی در خصوص سنگ نوردی با میزان آمادگی جسمانی لازم برای انجام برنامه های سنگنوردی آشنا شویم. از ذکر این نکته مهم گریزی نیست که حتماً و الزاماً تمرینات سنگ نوردی را باید به همراه یک مربی آموزش دیده تمرین نمود و روز به روز به تجربه خود افزود. اگر نتوانستید مربی خاصی را برای انجام تمرینات سنگ نوردی بیابید بهتر است در کلاس های عمومی آموزش سنگ نوردی که معمولاً در هر منطقه از ایران در طول سال یکی دو بار در فصول معتدل برگزار می شود شرکت نمایید، در این کلاس ها که زیر نظرمربیان ورزیده و با کمک مربیان کار آزموده برپا می شود با کلیات آموزشی سنگ نوردی، وسایل لازم، تکنیک های عملی صعود و فرود، استفاده از گیره ها، گره های مربوط به طناب کوهنوردی، آشنایی با ابزار و وسایل سنگ نوردی، آموزش های مقدماتی کوه پیمایی و غیره آشنا خواهید شد.

طبیعی است پس از طی دوره ای در اینگونه کلاس ها به دریافت مدرک کارآموزی نایل و سپس در صورت علاقمند بودن با تمرینات زیادتر و پس از مدتی تجربه های صعود بلند با شرکت در مقاطع بالاتر این کلاس ها به اخذ مدارک درجه ۳ و ۲ سنگ نوردی نایل خواهید شد و در آن زمان آماده بهره برداری از آموخته ها و ارائه تجربیات به نوآموزان خواهید بود.

دیواره های مصنوعی و سنگ نوردی داخل سالن

با توجه به خیل سنگ نوردان و تغییر شکل سنگنوردی از یک حرکت هیجانی به سنگ نوردی امروزی که با تجربه و تحلیل علوم حرکت شناسی عمیقاً دررابطه است برای آنکه در این زمینه حرفی برای گفتن داشته باشیم نیازمند تمرین و ممارست دایمی و حضور مستمر در کوهستان ها و بر روی دیواره ها هستیم.

در حوالی سال های ۱۹۶۰ برای نخستین بار در انگلیس به دلیل کم بودن مناطق سنگ نوردی امکاناتی به صورت مصنوعی که صعود از سنگ را تداعی کند پیش بینی و احداث گردید و به سرعت رشد یافت، به صورتی که چنین دیواره هایی در تمامی مکان های عمومی، سالن ها و مدارس و غیره گسترش پیدا کرد. دیواره مصنوعی تلاش در جهت خلق مجدد شاخصه های موجود بر روی یک صخره می باشد. یک دیواره می بایست زمینه های لازم را برای تمرین قشرهای متفاوت سنگ نوردی فراهم آورد تا سنگ نوردان از مبتدی تا پیشرفته بتوانند از آن استفاده نمایند. این دیواره ها به دو شکل متفاوت وجود دارند که عبارتند از :

دیواره های آموزشی ابتدایی: از امکانات پیچیده برخوردار نیستند و همچنین از حیث ارتفاع می توانند در اختیار عموم قرار گیرند.

برج های صعود : این برج ها به منظور استفاده سنگ نوردان پیشرفته در نظر گرفته شده و عموماً از ارتفاعی در خور توجه برخورددارند و امکانات نصب، حمایت میانی و کارگاه برای فرود و برگشت بر روی آنها تعبیه شده است. این دیواره ها عموماً نیاز به یک مکان سرپوشیده با مدیریت و مربی آموزشی و حتی سالن کنفرانس دارند. علاوه بر این نور، تهویه و فضای کافی از ملزومات این گونه برج ها می باشد. برج های صعود پیشرفته عموماً به گونه ای طراحی گردیده اند که گیره های آن قابلیت تغییر داشته و مسیر را به دلخواه و بنا به نوع نیاز درجه بندی نمایند.

امروزه سنگ نوردی فقط مختص کسانی که در جنگل ها و کوه ها زندگی می کنند نیست بلکه در میان هیاهوی تماشاچیان مسابقات سنگ نوردی داخل سالن می توان افرادی را یافت که موشکافانه و دقیق در حال یادگیری تکنیک های جدید سنگ نوردی هستند. از سال ۱۹۸۵ که اولین مسابقات صعود از دیواره مصنوعی به سبک آزاد در ایتالیا انجام شد این ورزش گسترش روزافزون یافته است. با برپایی مسابقات سنگ نوردی در سالن ها حتی تماشاگران مبتدی نیز امکان خواهند یافت تا تکنیکهای بالای سنگ نوردی را از نزدیک مشاهده کرده و آن را با سطح کار خود، مقایسه نمایند. قبل از سنگ نوردی در سالن این مسابقات در محلی طبیعی برگزار می گردید. اما پس از آن دیگر کلیه مسابقات در داخل سالن انجام می شود. مزیت این کار این است که سنگ نورد در معرض هوای نامساعد جوی قرار نمی گیرد. همچنین دیواره مصنوعی در غیر اوقات مسابقات می تواند به عنوان محلی برای تمرینات مستمر بر روی بخشی از حرکات در سنگ نوردی در آنها ضعیف تر می باشد مورد استفاده قرار گیرد، که خود این امر نقشی اساسی را در بهبود نقاط ضعف سنگ نوردان دارد. همچنین سکوت و امنیت موجود در سالن امکان ابداع و تدوین حرکات جدید را برای سنگ نوردان حرفه ای به وجود می آورد.

در مسابقات سنگ نوردی نقش هر گیره و حمایت و محل قرار گرفتن داوران و فیلمبرداران نقش مهمی را در اعلام نتایج ایفا می نماید. همچنین برگزارکنندگان مسابقات با ایجاد موانع مناسب در مسیر مثل کلاهک ها، جای گذاری گیره ها و نوع و شکل آنها برای سخت تر کردن مسیر، درجه دشواری کار را کنترل می کنند. طبیعی است که این گونه کنترل ها در محیط بسته دقیق تر انجام می شود و همین امر در انتقال مسابقات سنگ نوردی از کوهستان ها به سالن های صعود نقش داشته است. مسابقات سنگ نوردی داخل سالن همه ساله در کشورهای امریکایی و اروپایی و نیز ایران برگزار می شود. مراکز بین المللی نیز همه ساله اقدام به برگزار نمودن دوره های عالی داوری سنگ نوردی و مسابقات جهانی و قاره ای می نمایند. حضور گسترده تماشاچیان از قشرهای گوناگون جامعه و دیدار اینگونه مسابقات در مکان هایی که به سادگی می توان به آن دسترسی داشت خود از دیگر علل مهم گسترش سنگ نوردی داخل سالن است. امروزه در ایران سنگ نوردی داخل سالن مورد توجه اقشار مختلف به خصوص قشر نوجوان و جوان قرار دارد. این گونه مسابقات در ایران و جهان برای زنان و مردان به صورت جداگانه انجام می وشد. بانوان سنگ نورد نیز در طی این سالها به پیشرفت های قابل ملاحظه ای دست یافته و به مکان های ارزشمندی از نظر آشنایی با این حرفه ورزشی دست یافته اند. آنان همچنین در رقابت های سنگ نوردی قاره ای در آسیا مشارکت داشته اند.