• بلند ترین ارتفاعات اُستان های ایران

فهرست زیر براساس تقسیمات سیاسی استان ها تنظیم شده که این نوع تقسیم بندی در پاره ای مواردمی تواند اشکالاتی را در پی داشته یا با برخی ذهنیت هایی که ما از مناطق داریم ناهم خوان باشد. مثلا کوه شاهو درمرز مشترک استان های کردستان – کرمانشاه واقع شده همانند اورست که درخط مرزی نپال – چین قرارگرفته است . کوه شاهو بطور رسمی ( در تقسیمات جغرافیای سیاسی ) دراستان کردستان قرار می گیرد در صورتی که معمول ترین راه های صعود به شاهو دراستان کرمانشاه ( پاوه– شمشیر) قرار دارند. در پایان فهرستی از بلندی هایی که درنقاط مرزی استاه ها واقع اند آمده که قله های مرزی مشترک استانها رادر بر دارد .

• فهرست بلند ترین ارتفاعات اُستان های ایران بر ترتیب ارتفاع

ارتفاعات مشترک در مرز استان ها

1 . شاهو ( 3390 ) کردستان – کرمانشاه

2 . قندیل ( 3800 ) آذربایجان غربی – کردستان عراق(اگر قله قندیل را در نظر نگیریم بلندترین قله آذربایجان غربی کوه برده رش ( 3608 متر ) خواهد بود.)

3 . منار ( 3701 ) خوزستان – چهارمحال و بختیاری

4 . بلقیس ( 3332 ) زنجان – آذربایجان غربی

5 . شاهوار ( 3945 ) سمنان – گلستان

6 . سیاهلان ( 4175 ) قزوین – مازندران

7 . پلنگ آبی ( 3154 ) قم – مرکزی

8 . گاوکشان ( 3813 ) گلستان – سمنان

9 . بغروداغ ( 3197 ) گیلان – اردبیل

توضیحی بر کوه های ایران

1. رشته کوه های البرز :

الف: البرز شرقی:

البرز شرقی ناحیه بسیار بزرگ و وسیعی را پوشش داده است در سراسر نواحی جنوبی آن که عموماً آب و هوای بیابان گرم سیر بر آن حاکم است؛ شهرهای شاهرود، سمنان، دامغان و گرمسار قرار دارند و این کوه ها به سوی شمال امتداد یافته به جنگل های حد فاصل شهرهای علی آباد کتول تا بابل قسمت می گردند. بخش بزرگ کوهستان البرز شرقی از دو قسمت مهم ارتفاعات برخوردارند؛ قسمت اصلی و مرتفع آن در شمال شهرستان شاهروود با قلل شاهوار 4000 متری و شاه کوه 3850 متری و قلل چالویی، کهکشان و یزدگی و در قسمت غربی این رشته کوه ها قلل نیزوا 3850 متری و نرو و قلل قدمگاه، سائو و لعای جای دارند؛ که حدفاصل این دو قسمت به خصوص در شمال دامغان رشته کوه های کم ارتفاع برن مو را پوشش داده است.

ب: رشته فیروز کوه:

ج: البرز مرکزی:

د: البرز غربی

ه: کوه های گیلان:

آخرین بخش از رشته کوه های البرز را کوه های گیلان تشکیل می دهند، این کوه ها که بالعکس سایر نواحی البرز از ارتفاع کمی بهره مند می باشند با حالتی نیمه جنگلی در حدفاصل رودخانه سفید رود تا آستارا و اردبیل قرار دارند شهرستان رشت در شمال این ناحیه و دره رودخانه قزل اوزن و سفید رود و شهرستان آب بر و خلخال در جنوب و جنوب غربی آن دیده می شوند. این منطقه نیر دارای قلل مرتفع مهمی چون شاه معلم 3050 متر و سفید کوه 3350 متر و قلل پشته کوه، بغروداغ و لاس پشته می باشد.

2. رشته کوه های زاگرس:

3. کوه های ممتد مرکزی:

نواری طویل منقطع توسط بیابان ها و تا حدودی منفرد که فقط به دلیل امتداد آن در مرکز ایران شاید بتوانید از آن به عنوان ممتد مرکزی نام برد. این قلل که از شهر تفرش و قله مهم آن نقره کمر آغاز می گردند، با تشکیل قلل غلیق، ولیجیا، کرگز، کرکس، میل، مارشنان، شیرکوه و تزرجان تا شهر بابک کرمان امتداد می یابند و هر یک دارای قلل منفرد و متعددی می باشند.

4. کوه های خراسان:

این کوه ها غالباً به صورت پراکنده در اطراف و اکناف استان خراسان قرار دارند و هر یک دارای ویژگی های خاص خود می باشند که از جمله مهمترین قلل این منطقه می باید از خط الرأس بزرگ بینالود، شیرباد و زرگران قلل پراکنده ملکوه، چهل تن، سالوک، آلاداغ و هزار مسجد نام برد.

5. کوه های کرمان:

کوه های کرمان را می توان به عنوان مجموعه ای از قلل مرتفع بعضاً دشوار از نظر صعود به آنها و معمولی چون بسیاری از کوه های ایران نام برد. کوه های دارای قلل مرتفع زیادی است که در اطراف شهرهای بزرگ آن چون کرمان، جوپار، ماهان، سیم، جیرفت، سیرچ و غیره قرار گرفته اند. مرتفع ترین قله این کوه ها هزار یا به قولی چهل تن به ارتفاع 4465 متر و دارای قلل مهم دیگری چون لاله زار، کوشا، کله زی، جوپار، سه شاخ، کیش، کیل جلال، بید خون، گلچین، پلوار، چفتان، بارز و بحر آسان می باشد.

6. کوه های نوار مرزی آذربایجان غربی:

این رشته کوه ها که در نوار مرزی حدفاصل ایران و ترکیه و بخشی از کشور عراق قرار دارند از جمله زیباترین و بکرترین قلل ایران می باشند که از شهرستان ماکو در شمال غربی ایران آغاز تا نواحی کردستان به سوی جنوب به پیش می روند. دریاچه بزرگ ارومیه و شهر آن در شرق این کوه ها قرار دارد. از جمله مهمترین قلل این ناحیه می باید از قلل چهل مور شهیدان 3608 متر، قلل بزسینا، ستاره لوند، بره نمرو، سیاه کوه نام برد.

7. کوه های کردستان:

رشته کوه های کردستان نیز به صورتی متصل در شمال زاگرس بزرگ جای دارند که دامنه این سلسله کوه ها تا نواحی کوهستان لرستان نیز به پیش می روند. از جمله مهمترین قلل این مناطق می باید از قلل شاهو 3350 متر چهل چشمه 3350 متر، برانان، بر، بیستون، پراو و گرین نام برد.

8. قلل منفرد:

اگرچه مجموعه های معددی از اینگونه قلل در مناطق مختلف ایران خط الرأس های کوچک و بزرگی را تشکیل می دهند و دارای شاخص ترین قلل ایران نیز می باشند، اما به هر ترتیب باید به آنها لقب قلل منفرد داد که صعود به این قلل همواره به صورتی مجزا از سایر قلل در یک حیطه مشخص برنامه ریزی می گردند. از جمله مهمترین این قلل می باید از قلل سبلان 4811 متر، سهند 3750 متر، تفتان 4050 متر و قلل بزمان، نای بند و الوند نام برد.