جلوگیری از ارتفاع زدگی
جلوگیری از ارتفاع زدگی
مهمترین نکته در جلوگیری از ارتفاع زدگی، صعود آرام است تا بدن فرصت هم هوایی داشته باشد. افراد با سرعتهای مختلفی هم هوا می شوند و بنابراین اظهار نظر مطلقی نمی توان کرد ولی در حالت کلی توصیه های زیر بیشتر افراد را از ارتفاع زدگی حفظ خواهد کرد:
- اگر امکانپذیر است، حداقل یک شب در ارتفاع متوسطی زیر 3000 متر گذرانده شود.
- در ارتفاعات بالای 3000 متر از سطح دریا، ارتفاع شب مانی نباید هرشب بیش از 300 تا 500 متر افزایش یابد.
- با هر 1000 متر افزایش ارتفاع، باید دو شب در آن ارتفاع گذراند.
به یاد داشته باشید، اینکه شب را در چه ارتفاعی می خوابید بسیار مهم است. کوهنوردان این موضوع را در طی سالیان متمادی فهمیده اند و بیشترین "صعود به بالا و خواب در پایین" را انجام می دهند. وقتی قرار است شب دوم را نیز در همان ارتفاع بگذرانند، در روز به ارتفاعات بالاتر می روند با قرار گرفتن در ارتفاع بالاتر به هم هوایی کمک می کنند سپس جهت خواب به ارتفاع پایین تر (و ایمن تر) بر می گردند. این شب دوم جهت اطمینان از هم هوایی کامل و آمادگی جهت صعود است.
اقدامات ممنوعه:
اثرات جانبی برخی از داروها ممکن است از سرعت تنفس کم کند و این موضوع در ارتفاع زیاد مشکل ایجاد می کند. داروهای ذیل از این دسته اند و به هیچ وجه نباید به مصرف فرد ارتفاع زده برسند (این داروها ممکن است برای افرادی که ارتفاع زده نشده اند هیچ مشکلی ایجاد نکند، هرچند جای بحث در این مورد وجود دارد):
الکل
داروهای خواب آور (استازولامید داروی خواب آور در ارتفاع است)
داروهای مسکن در صورت مصرف مقادیر بیشتر از حدود مجاز
درمان با پیشگیری
تحت شرایط خاصی، پیشگیری با درمان ممکن است قابل توصیه باشد:
1- برای افرادی که مجبور به ارتفاع گرفتن سریع هستند (مثل افرادی که به تبت یا بولیوی پرواز می کنند) یا کوهنوردانی که به دلیل شرایط خاص و خطرات محیط نمی توانند از ارتفاع گرفتن زیاد پرهیز کنند یا برای تیمهای نجات که ناگزیرند سریع صعود کنند.
2- برای افرادی که سابقه ارتفاع زدگیهای بدی داشته اند.
استازولامید
این دارو به عنوان پیشگیری تجویز نمی شود مگر در موارد بالا. اگر کوهنورد از زمانبندی مناسبی برای صعود استفاده کند به دارو نیازی نخواهد داشت و علاوه بر اثرات جانبی خفیف رایج ولی نامطبوع آن، خطر اثرات جانبی شدیدی که ممکن است با داروهای سولفانومید رخ دهد را داراست. میزان مصرف استازولامید برای درمان پیشگیری 125 تا 250 میلیگرم دوبار در روز است که 24 ساعت قبل از ارتفاع گرفتن شروع می شود و دو تا سه روز بعد از رسیدن به حداکثر ارتفاع (یا کاهش ارتفاع اگر زودتر پیش آید) ادامه می یابد. استازولامید قوی (500 میلی گرمی) نیز وجود دارد و می توان روزی یکبار مصرف کرد که البته عوارض جانبی آن نیز ملموستر است.
عصاره جینکو بیلوبا
برخی از آزمایشهای اولیه به روی جینکوبیلوبا نسبت به خاصیت جلوگیری از ارتفاع زدگی آن دلگرمیهایی می داد ولی تحقیقات گسترده اخیر نشان دادند که این دارو هیچ اثر مثبتی ندارد.
درمان پیشگیری ارتفاع زدگی
استازولامید:
125 تا 250 میلیگرم (بسته به وزن، افراد بالای 100 کیلو مقدار بیشتر) دوبار در روز که 24 ساعت قبل از ارتفاع گرفتن شروع می شود و تا زمان کاهش ارتفاع یا دو تا سه روز بعد از رسیدن به حداکثر ارتفاع ادامه می یابد. برای بچه ها 5/2 میلیگرم به ازای هرکیلو وزن و به میزان دوبار در روز
جلوگیری از ارتفاع زدگی شدید
این موضوع را به راحتی نمی توان تایید کرد. اگر علایم ارتفاع زدگی دارید به ارتفاع بالاتر نروید. نقض این قانون ساده مرگهای زیادی درپی داشته است. صعود هنگام ابتلا به ارتفاع زدگی آنرا تشدید می کند و ممکن است به مرگ منجر گردد و این موضوع حتی زمانیکه در روز به ارتفاعات بالاتر می روید، بسیار مهم است. در بسیاری از موارد وَرَم مغزی این قانون نقض شده اند. در همان ارتفاع بمانید (یا فرود بروید) تا زمانیکه علایم ارتفاع زدگی کاملا رفع گردد. زمانیکه علایم ارتفاع زدگی کاملا برطرف گردید، هم هوایی حاصل شده و می توان صعود نمود. فرود همیشه خوب است و باعث بهبودی سریعتر می شود.
نظرات (۰)