آذرگشسب، جایگاهِ آشتی آتش و آب
آذرگشسب، جایگاهِ آشتی آتش و آب
نگینِ نیرو افزا
گردنِ مام وطن، نشسته ماده شیر ایران را، نگینی درخشان فیروزهایرنگ که گاه به لاجورد میگراید آراسته است. این نگینِ زیبا چشمهای است که به دریاچهای بزرگ میماند و در مخروطی آهکی، در ارتفاع بیش از 2200 متر در محل ملاقات البرز و زاگرس، قرار گرفته است. به ژرفای این دریاچهی خیرهکننده، انسانی دست نیافته و جذبهی رمز و راز آن، دل را به هراس میاندازد...
ترکیب رنگهای این تابلوی زیبا بسیار ساده است... انگار که خالق تنها با دو قلم فضا و مکان را ترسیم نموده است. یک قلم به رنگِ خاک و قلمی دیگر که دریاچه و آسمان را با آن آبی کرده است. آسمان و هر آنچه در اطراف است در آینهی دریاچه انعکاس دارد و چون ژرف در این آینه بنگری جز زیبایی چیزی در آن نمیبینی. در این تابلوی بینظیر هنر، علم و قدرت خالق با هم به نمایش درآمده است. این مکان را دریاچهی تختسلیمان (آذرگُشَسب) میخوانند.